Dialetto: Sicilia
'A 'Ddulurata e 'a Veronica
Quannu la Santa Matri camminava Lu duci figghiu so’ circannu jva; lu sangu santu la via cci ‘mparava, ca ‘pi li strati spargiutu l’avia. Un pocu ‘a rrassu la trumma sunava, Maria appressu la trumma si nni jia Ha ‘ncuntratu ‘na fimmina ‘pi la strata, Veronica ciamata. Maria si vota afflitta e scunsulata: “Tu, fimmina , ha vistu a me figghiu passari vistutu cuna vesti russa e lavorata, beddu ca nuddu cci pò assimigghiari?” “Ju unu n’aju vistu ‘pi la strata ‘nchiajatu e nun putia camminari; la facci cu’ stu velu ci aju stujatu, e la so’ fiura ra faccia m’arristau stampata”
|
|
Traduzione in italiano
L'Addolorata e la Veronica
Quando la Santa Madre camminava Il dolce figlio suo andava cercando; il sangue santo la via le indicava, che per le strade sparso lo aveva. Un po’ lontano la tromba suonava, Maria dietro la tromba se ne andava; ha incontrato una donna per la strada Veronica chiamata. Maria si volta afflitta e sconsolata: “ Tu, donna, hai visto mio figlio passare, vestito con una veste rossa e ricamata, bello come nessuno gli può somigliare?” “Io uno ne ho visto per la strada, era piagato e non poteva camminare; la faccia con questo velo gli ho asciugata e la sua impronta mi restò stampata
|