Dialetto: Liguria
Chêu spersu
Sciamettu d’oxelli neigri, che u passa, u branca i tuccchi da veggia campöna, se i porta cun lë.
E tutta morta a resta l’oja, e l’erbui nùi i trema adoxiu e-a nêutte i spâeta.
L’üa l’è qûeta, tantu che-u chêu se trêuva spersu e-u çerca in segnu, appena ìn-a ciuma, inturnu de vitta.
|
|
Traduzione in italiano
Cuore confuso
Uno stormo (=sciamettu) d’uccelli neri, che passa, abbranca (=branca) i rintocchi (=tucchi). della vecchia (=veggia) campana, se li porta con se.
E tutta silenziosa resta l’aria (=oja), e gli alberi nudi dolcemente (=adoxiu) tremano ed aspettano (=spâeta) la notte.
L’ora (=üa) è tranquilla (=queta) tanto che il cuore si trova confuso (spersu) e cerca un segno, appena una piuma, (=ciuma) di vita (a lui) d’intorno
|